تیر ۲۷, ۱۳۹۷
در سال‌های اولیه دهه ۶۰، برخی از خانواده‌های زندانیان سیاسی اعدام‌شده که پیکر فرزندان‌شان را به آن‌ها تحویل نداده بودند، از کارگران و کارکنان تعمیرگاه‌های اطراف شازده حسین شنیده بودند که پیکرهای زندانیان را در گودال‌های متعدد در آن مناطق دفن کرده‌اند. اخباری که دهان به دهان می‌چرخید به طور خاص به منطقه‌ای درخت‌کاری‌شده در حاشیه امامزاده اشاره داشت که یک محوطه حدود نیم‌هکتاری را در بر می‌گرفت.
خدیجه برهانی که در سال ۱۳۶۰ در قزوین، در حالی که ۱۲ ساله بود، به همراه مادرش به عنوان گروگان برای یافتن برادرش که از هواداران مجاهدین بود دستگیر شد و یک سال زندانی بود، چنین شهادت می‌دهد:
«یک بار در مهرماه سال ۶۰ که من در زندان چوبین‌در قزوین بودم، آمدند ۲۰ نفر رو بردند اعدام کردند که اسم یکی‌شان امیر(اصغر) میری‌ها بود. یک محلی کنار شازده حسین و بعد از قبرستان بود. آن‌طور که از خاطره بچگی‌ام به یاد می‌آورم منطقه تفریحی بود و تاب و سرسره و درخت زیاد داشت. این‌ها را همان‌جا برده بودند و با حالت عجله دفن کرده بودند. نگهبانی که آن دوره اونجا بود خبر آورده بود که یک‌دفعه دیدم یک ماشین کامیون یک سری جسد آورد دفن کرد. آن منطقه دیگراصلا وجود ندارد، اسفالتش کردند و بعد هم رویش ساختمان ساخته‌اند که اگر هم کسی می‌آمد بالای سر مزار بچه‌هاش به اسم فاتحه دیگر نتواند.»
در فهرست اعدام‌شدگان دهه ۶۰ که توسط کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – سوئد تهیه و منتشر شده، در توضیحات مربوط به اصغر(امیر) میری‌ها آمده که او دانش‌آموز بود و در پاییز ۶۰ به اتهام هواداری از مجاهدین اعدام شده است. درباره هویت و اتهام سایر دفن‌شدگان احتمالی در این گورهای جمعی تاکنون اطلاعی به دست نیامده است.
اصغر میری‌ها
بر اساس اطلاعات مهرزاد زرنگار نیز حداقل در یک مورد خانواده یک فرد اعدام‌شده شبانه به آن منطقه رفته و زمین را حفر کرده‌اند. آن‌ها نتوانستند پیکر فرزندشان را پیدا کنند اما به بقایای پیکرهای دیگری برخوردند که به طور جمعی دفن شده بودند. به گفته او آن‌ها از طریق مکانیکی که در حین حفر چاله برای تعویض روغنی خود به بقایای اجساد برمی‌خورد، به پلیس خبر می‌دهد و این خبر دهان به دهان چرخیده بود از موضوع باخبر شده بودند.
حدود منطقه‌ای که گورهای جمعی احتمالی قزوین در آن قرار دارد
در حال حاضر در چهار طرف این منطقه که مرکز آن تقریبا تقاطع بین بلوار جمهوری اسلامی و خیابان سلامگاه است خیابان‌کشی شده و پل روگذر ساخته شده است و همچنین بناهای متعددی از جمله بخشی از گلزار سرپوشیده شهدا، مرکز علمی-کاربردی قزوین، جمعه بازار و چندین مغازه و ملک تجاری و مسکونی در آن ایجاد شده است. همچنین در بخشی از این محوطه سه‌شنبه بازار قزوین برپا می‌شود.
جایگاه سوخت‌رسانی سی‌ان‌جی ایراندوست که در منطقه‌ای که گورهای جمعی احتمالی قزوین قرار دارد ساخته شده است
سه‌شنبه بازار خیابان سلامگاه قزوین در مجاورت شازده حسین
* برای تهیه این مطلب از اطلاعات خدیجه برهانی، مهرزاد زرنگار، سینا کیانی و سه منبع محلی که به دلایل محلی هویت آن‌ها نزد عدالت برای ایران محفوظ است استفاده شده است.
