شهریور ۸, ۱۳۹۷
بی‌بی‌سی: شادی امین در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی درباره دلایل ساخت پلتفرم «خاک‌رنج» می‌گوید: «هیج‌وقت در رسانه‌ها راجع به گورهای جمعی در ایلام، قروه، سنندج و دیگر شهرها به گونه‌ای که درباره خاوران صحبت شده، حرف زده نشده. این از دلایلی بود که ما فکر کردیم لازم است که روی این موضوع کار بکنیم. به‌ویژه به این مسئله هم برخوردیم که جمهوری اسلامی تخریب این گورهای جمعی را شروع کرده است؛ و با توجه به این خطر و نگرانی که آثار جنایت از بین برود، این عامل ما را به تعجیل در مورد انجام این کار واداشت. تعداد بسیاری از افرادی که در ایجاد پلتفرم«خاکْ‌رنج» با ما همکاری داشتند، زندان بوده‌اند، همسران‌شان در دهه ۶۰ اعدام شدند و خود آن‌ها در کشف خاوران یا گورهای جمعی در شهرهای دیگر حضور داشتند. اشخاص دیگری هم برای رساندن اطلاعات گورهای جمعی به ما کمک کردند؛ مثلا فردی که وقتی پدرش اعدام شده، نوزاد بوده، یا خواهری که وقتی خواهرش اعدام شده، هشت سال داشت. در واقع می‌خواهم بگویم که افراد زیادی درگیر موضوع کشتارهای دهه ۶۰ هستند. بسیاری از جوانان که می‌خواهند ببینند در دهه ۶۰ چه گذشته است، آثار تکراری را می‌بینند که باور نمی‌کردند وجود داشته باشد. فکر نمی‌کردند که یک دختر ۱۲ ساله‌ای را به خاطر یک اعلامیه بازداشت و در سال ۶۷ در ۱۸ سالگی کشته شود. امروز این جوان‌ها می‌بینند که کسی برای یک اعتراض صنفی دانشجویی به هفت سال زندان محکوم می‌شود و معلوم نیست در زندان جه بر سر او بیاید. این‌ها اتفاقاتی است که به نظر من جوان‌ها را تشویق می‌کند که تاریخ خودشان را بشناسند تا جلوی تکرار این تاریخ گرفته شود…. آن اجساد همچنان حرف‌های نگفته‌ای دارند، تاریخی دارند که باید مشخص بشود باید معلوم بشود چرا کشته شدند چه کسانی در اعدامشان نقش داشته‌اند…. به این معنی گورها خاک‌هایی هستند که امروز با ما حرف می‌زنند….»
