اسفند ۱۶, ۱۳۹۶
نام و نام خانوادگی:
مصطفی پورمحمدی
پیشینه و سوابق تحصیلی:
مصطفی پورمحمدی متولد ۱۳۳۸، شهر قم است. او تحصیلات حوزوی دارد.
مسئولیتها:
ـ دادستان دادگاههای انقلاب در استانهای خوزستان، هرمزگان و خراسان از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۵
ـ دادستان نظامی دادگاههای انقلاب در غرب کشور از ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۶
ـ مشاور وزیر اطلاعات از ۱۳۶۶ تا ۱۳۶۹
ـ جانشین وزیر اطلاعات از ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۰
ـ مسئول امور خارجی وزارت اطلاعات از ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۸
ـ مدرس علوم سیاسی در دانشگاه امام صادق از ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴
ـ رئیس امور سیاسی، اجتماعی رهبر ایران از ۱۳۸۱ تا کنون
ـ رئیس سازمان بازرسی کشور از مرداد ۱۳۸۴ تا اردیبهشت ۱۳۸۷
ـ وزیر دادگستری جمهوری اسلامی ایران از مرداد ۱۳۹۲ تا مرداد ۱۳۹۶
ـ مشاور رئیس قوه قضائیه از ۳۱ مرداد ۱۳۹۶ تا کنون
موارد نقض حقوق بشر(به ترتیب زمان وقوع):
مصطفی پورمحمدی به دلیل عهدهداربودن سمتهای حساس و امنیتی از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون٬ در سرکوب گسترده و سازمانیافته مخالفان جمهوری اسلامی نقش داشته است.
در سالهای اوایل انقلاب اسلامی به عنوان دادستان دادگاه انقلاب در کشتارهای فراقانونی زندانیان سیاسی و فعالان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی نقش داشته و هنگام تصدی مسئولیتهای کلیدی در وزارت اطلاعات به خصوص امور خارجی وزارت اطلاعات در قتلهای فراقانونی روشنفکران و ترور و حذف رهبران اپوزسیون جمهوری اسلامی در خارج از ایران مشارکت داشته است.
ـ اعدام های فراقانونی و گسترده زنان جوان در مشهد
در شهریورماه سال ۱۳۶۰مصطفی پورمحمدی، از بندرعباس به مشهد منتقل و دادستان کل استان خراسان شد.
در هفته اول دیماه ۱۳۶۰، چندین زن جوان در زندان وکیلآباد مشهد اعدام شدند. بلافاصله پس از این اعدامها، برخی از خانوادههای دختران اعدامی به نزدیکانشان گفتند که پیش از اعدام، به دختران آنها تجاوز شده بوده است. شواهدی که عدالت برای ایران از نزدیکان سه تن از دختران اعدامشده، سیما مطلبی، ماندانا و میترا مجاوریان، به دست آورده است نشان میدهد که آنها در دادگاههای چند دقیقهای و بدون داشتن وکیل، محاکمه و به اعدام محکوم شده بودند. یکی از ماموران (پاسداران) زندان چند روز پس از اعلام خبر اعدام ماندانا و میترا مجاوریان به منزل خانوادههای آنها مراجعه کرده و با دادن گل و شیرینی اعلام کرده بود که برادران پاسدار پیش از اعدام با دختران آنها ازدواج کردهاند. سیما مطلبی نیز بر روی پای خود نوشته بود که به من تجاوز شده است.
بر اساس شهادت دو تن از زندانیان سیاسی که یکی از آنها در شهریور سال ۱۳۶۰ و دیگری در دیماه ۱۳۶۰ محاکمه شدهاند، در تمام دوران شهریور تا اواخر دیماه علی رازینی حاکم شرع بوده و کلیه احکام اعدام زنان جوان به دست او صادر شده است و مصطفی پورمحمدی به عنوان دادستان انقلاب استان بر تمامی این اعدامها نظارت داشته است.
ـ عضویت در کمیته مرگ و کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷
مصطفی پورمحمدی بهعنوان نماینده وزارت اطلاعات در سال ۱۳۶۷، عضو کمیتهای موسوم به «هیئت مرگ» بود که پس از چند سوال درباره عقاید سیاسی و یا مذهبی زندانیان، تصمیم به اعدام یا زندهماندن آنها میگرفت.
در مرداد و شهریور سال ۱۳۶۷، چندین هزار زندانی سیاسی در ایران، با فتوای آیتالله خمینی و تصمیم مقامات قضایی و اطلاعاتی اعدام شدند. تمامی آنها پیش از این به مجازات زندان محکوم شده و در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند و دوران محکومیت برخی از آنان نیز به پایان رسیده بود.
پیشتر آیتالله منتظری، از مراجع تقلید مخالف با دولت و تنها قائم مقام آیتالله خمینی، در کتاب خاطراتِ خود به نقش مصطفی پورمحمدی در قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ اشاره کرده بود.
با انتشار فایل صوتی جلسه آیتالله منتظری با اعضای هیئت مرگ در ۲۴ مرداد ۱۳۶۷، حضور مصطفی پورمحمدی، ابراهیم رئیسی(جانشین وقت دادستان)، حسینعلی نیری(حاکم شرع وقت) و مرتضی اشراقی (دادستان وقت) در هیئت مرگ بهصورت انکارناپذیری برجسته شد.
با وجود اینکه مصطفی پورمحمدی حضور خود در هیئت مرگ را همواره انکار کرده بود، شهریور ۱۳۹۵ طی سخنانی در جلسه شورای اداری استان لرستان با پذیرش نقش خود در کشتار زندانیان سیاسی گفت:
«ما افتخار میکنیم که دستور خدا در رابطه با منافقین[مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی ایران] را اجرا کردیم و در مقابل دشمنان خدا و ملت با قدرت ایستادیم و مقابله کردیم.»
کشتار زندانیان سیاسی ایران در سال ۶۷ توسط وکلای بینالمللی حقوق بشری چون جفری رابرتسون، همچنین دادگاه مردمی ایران تریبونال و سازمان دیدهبان حقوق بشر بهعنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت شناخته شده است.
ـ ترور مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از ایران و کشتار نویسندگان، روشنفکران و منتقدان (قتلهای زنجیره ای)
مصطفی پورمحمدی هنگام تصدی معاونت وزارت اطلاعات(جانشین وزیر وقت اطلاعات قربانعلی دری نجفآبادی)، مشارکت موثری در قتل منتقدان نظام جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور داشته است.
در زمان تصدی پورمحمدی در وزارت اطلاعات به عنوان جانشین وزیر اطلاعات و پس از آن مسئول امور خارجی وزارت اطلاعات، مأموران این وزارتخانه در برنامهریزی، دستور و ترور تعدادی از سران اپوزسیون دولت ایران در اروپا از جمله عبدالرحمان قاسملو(۱۳۶۸)، شاپور بختیار (۱۳۷۰) و صادق شرفکندی (۱۳۷۱) دست داشتهاند.
همچنین در آبان ۱۳۷۷ تعدادی از منتقدان سیاسی، نویسندگان و روشنفکران برجسته ایرانی با فاصله کوتاهی به قتل رسیدند. داریوش فروهر و پروانه اسکندری از فعالان پرسابقه سیاسی و رهبران حزب ملت ایران بودند و مجید شریف، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده به عنوان نویسندگان و روزنامهنگار دگراندیش شناختهشده بودند. این قتلها در ایران به «قتلهای زنجیرهای» شهرت دارد. به دلیل فشار افکار عمومی و دستور رییس جمهوری وقت، محمد خاتمی، وزارت اطلاعات در ۱۵ دیماه ۱۳۷۷ با انتشار اطلاعیهای قبول کرد که ماموران این وزارتخانه در طراحی این قتلها دست داشتهاند اما آنها را به عنوان «معدودی از همکاران مسئولیتناشناس، کجاندیش و خودسر این وزارت که بیشک آلت دست عوامل پنهان قرار گرفته و جهت مطامع بیگانگان دست به این اعمال جنایتکارانه زدهاند» معرفی کرد. ۱۸ نفر به اتهام دستداشتن در این قتلها بازداشت شدند و درنهایت دادستان مجتمع قضایی نیروهای مسلح اعلام کرد که مغز متفکر پشت این قتلها یکی از مسئولان عالیرتبه وزارت اطلاعات به نام سعید امامی است و امامی نیز در حبس خودکشی کرده است.
*آخرین بهروزرسانی: ۱۶ آذر ۱۳۹۶
این مطلب برگرفته از وبسایت عدالت برای ایران است.**