اسفند ۱۶, ۱۳۹۶
برخی از مسافرانی که تابستان ۱۳۶۷ در جاده کرج-چالوس تردد می‌کردند متوجه سه ماشین سفید یخچال‌دار شدند که چند شب پی‌در‌پی در مجاورت غسالخانه گورستان بیلقان با موتور و چراغ‌های روشن به پریز برق غسالخانه وصل شده بودند.
بر اساس شهادت این مسافران که به دست عدالت برای ایران رسیده است، این ماشین‌ها چند شب متوالی در آن نقطه دیده شده‌اند و وقتی درباره محتوای کامیون‌ها از آنها پرس‌و‌جو کرده‌اند به آنها گفته شده است که اینان شهدای جنگ هستند.
نقطه‌ای که کامیون‌های یخچال‌دار دیده شده‌اند با علامت قرمز روی نقشه گوگل مپ مشخص شده است
این مسافران روایت می‌کنند که در هنگام بازگشت آنها به تهران دیگر کامیون‌ها را در آنجا ندیده‌اند.
چندین تن از زندانیان سیاسی جان‌به‌دربرده از کشتار ۶۷ در زندان گوهردشت کرج روایت کرده‌اند که پیکر زندانیان را پس از به‌دارآویختن، در کامیون‌های سفیدرنگی که برای حمل و نقل گوشت استفاده می‌شده است می‌ریختند و از زندان بیرون می‌برده‌اند.
به عنوان مثال حسن گلزاری که در ۱۷ سالگی به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین زندانی شد و از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ در زندان بوده است، چنین به یاد می‌آورد:
«من توی انفرادی بودم و نمی‌دونستم آن پایین چی می‌گذره. می‌شنیدم که بیرون سر و صدا میاد بعد از ساعت ۱۰ شب. وقتی تاریک می‌شد سر و صدای پاسدارها می‌آمد که صلوات می‌فرستادند و “یا حسین” می‌گن. مرگ بر منافق و مرگ برکمونیست می‌گن. بعد دقتم بیشتر شد و متوجه شدم که کامیون‌ها هر شب می‌آمدند. شب بود و من تصویررنگی تو ذهنم نیست. صداهایی که می‌آمد و پرت می‌کردند توی کامیون. بعدها فکر کردم که این جنازه‌های بچه‌ها بوده که هر شب می‌آمدند و می‌بردند و قطعا همین بوده. حداقل یک ساعت این قضیه [رفت و آمد ماشین‌ها] طول می‌کشید. کامیون‌های بزرگ بودند. فکر می‌کنم کامیون‌هایی که حمل گوشت می‌کنند بود.»
کنارهم گذاشتن شهادت مسافران جاده کرج-چالوس و زندانیان جان‌به‌دربرده، این ظن را تقویت می‌کند که ممکن است تعدادی از زندانیان اعدام‌شده را در همان بیابان‌های اطراف گورستان بیلقان در جاده کرج-چالوس دفن کرده باشند.
بر اساس اطلاعات مندرج در “یادبود امید“، بیش از ۴۰۰ مرد و زن در جریان کشتار گسترده زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت کرج اعدام شدند. فهرست اسامی که سازمان مجاهدین از زندانیان اعدام‌شده در کرج منتشر کرده، شامل بیش از ۵۰۰ نفر است. زنان اعدام‌شده همه از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق بودند اما درباره اعدام‌شدگان مرد، تعدادی از آنها از اعضا یا هواداران سازمان‌های سیاسی چپ و مارکسیست بودند.
