اسفند ۱۹, ۱۳۹۶
توربین‌های منجیل از زاویه قبرستان پایین‌محله، منبع عکس: یک صفحه شخصی در پینترست
در سال ۱۳۶۷ در این قبرستان، گور جمعی هفت فعال سیاسی جان‌باخته در سال ۶۷ در زندان رشت کشف شد.
در پاییز سال ۱۳۶۷، چند مرد جوان اهل منجیل که در حال گشت و گذار در مناطق اطراف قبرستان قدیمی پایین‌محله بودند، متوجه جا‌به‌جایی خاک در نزدیکی آن می‌شوند. کمی جلوتر که می‌روند متوجه می‌شوند که در اثر بارش باران، بخشی از بدن یک پیکر مرده از خاک بیرون زده است. مشاهده این صحنه باعث کشف یک گور جمعی می‌شود که در آن هفت نفر از زندانیان سیاسی اعدام‌شده در کشتار ۶۷ دفن شده بودند.
به گفته منابع محلی آگاه، تمامی این هفت پیکر متعلق به زندانیان سیاسی اهل منجیل بود که در آن زمان در زندان نیروی دریایی رشت مشغول گذراندن مدت محکومیت خود بودند.
اهالی شهر و خانواده‌های زندانیان با‌خبر می‌شوند و خانواده‌ها، این هفت پیکر را از گودال بیرون می‌کشند و آن‌ها را در قبرهای جداگانه دفن می‌کنند. در این محل در حال حاضر هفت قبر خیلی عادی در نزدیکی هم وجود دارند.
حجت مقدم، فعال سیاسی اهل منجیل، در مصاحبه با عدالت برای ایران می گوید که یکی از این هفت نفر، هوشنگ سعیدیان بود که در راه خروج از کشور در بانه دستگیر می‌شود. جزییات و چگونگی مرگ او مشخص نیست.
برخی اخبار تایید‌نشده نیز حاکی از کشف گور جمعی دیگری در نزدیک این منطقه در دهه ۷۰ شمسی و در هنگام گودبرداری برای حفر یکی از پایه‌های نیروگاه بادی است.
آن‌طور که از مصاحبه‌های متعدد با خانواده‌های جان‌باختگان یا ناپدیدشدگان سال ۶۷ بر می‌آید، در سراسر ایران تعداد نامعلومی از افراد که سابقا زندانی سیاسی بودند و آزاد شده بودند و یا هوادار سازمان‌های مخالف به خصوص سازمان مجاهدین خلق بوده‌اند، در شهرهای خود ربوده شدند و یا در مسیر خروج از کشور دستگیر و به شکلی نامشخص اعدام شده‌اند.
