تهران، بهشت زهرا، قطعه ۱۰۸
مینا هاشمی که همسرش، از اعدام‌شدگان دهه ۶۰ در قطعه ۱۰۸ بهشت زهرا دفن شده بود، در تابستان سال ۱۳۶۷ متوجه گودال‌هایی می‌شود که دور این قطعه کنده بودند. او در هفته‌های بعد از زنی که در دکه‌ای کنار این قطعه زندگی می‌کرد می‌شنود که یک شب عده‌ای مامور به طور مخفیانه جسد‌هایی را در این گودال‌ها ریخته و رویشان را با خاک پوشانده‌اند.
همزمانی این وقایع با اعدام هزاران زندانی سیاسی در زندان‌های استان تهران (اوین و گوهردشت) این فرضیه را که جسدها متعلق به اعدام‌شدگان کشتار ۶۷ بوده باشند تقویت می‌کند.
برای دیدن محل دقیق گور دسته جمعی، باید زوم کنید.
